26 ก.พ.2554 เวลา 10.00 น. วันดีของพวกเราเพื่อนพ้องนัดหมายพบปะกันที่ “บ้านพักคนชราบางเขน”
ตื่นกันแต่เช้า ต่างคนต่างมุ่งหน้าสู่เป้าหมายเดียวกัน “แบ่งปันคนชรา” พวกเราได้รวบรวมทั้งข้าวสาร อาหารแห้ง ของใช้จำเป็นอื่นๆ มาร่วมทำบุญกัน
กิจกรรมในวันนี้ช่วยสร้างความสุข ซาบซึ้ง ให้กับพวกเราเป็นอย่างมาก พวกเราได้เลี้ยงอาหารคุณตา และได้ทำกิจกรรมร่วมกัน โยกย้ายซ้ายขวา ปรบมือตามจังหวะ แถมด้วยการร้องเพลง ขยับสะโพกให้คุณตาได้มีรอยยิ้มกันถ้วนหน้า
เมื่อภารกิจอันดีของพวกเราเสร็จสิ้น ก้อช่วยกันขนข้าวของไปจัดวางที่ห้องเก็บของ แล้วก้อจัดส่งคุณตาทั้งหลายเข้าห้องพักผ่อนกัน…
จากนั้นพวกเราก้อเฮฮา ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข อิ่มบุญกันถ้วนหน้า นอกจากจะเก็บภาพมาฝากแล้วยังเอาบุญ และรอยยิ้มมาฝากกันด้วยค่ะ…ถ้ามีโอกาสเราคงได้ไปทำกิจกรรมดีๆ ด้วยกันอีก
สุดท้ายก้ออยากฝากพวกเราว่า อย่าลืม “แบ่งปันคนชรา” ใกล้ตัวเราด้วยน่ะคะ….เพราะพวกเค้ารอเราอยู่..รอที่จะเห็นการเติบโต..รอที่จะเห็นความสำเร็จ…และรอที่จะเห็นวันแห่งความสุขของพวกเราค่ะ…
เก็บบทความดีๆ ซึ้งๆ มาให้อ่านด้วย…เพราะอ่านทีไรน้ำตาไหลทุกที
"พ่อแก่-แม่เฒ่า" แต่งโดย สุนทรเกตุ
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า ....... จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน ... เพียงเสี้ยววารของคืนวัน
...ใจจริงไม่อยากจาก ... เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน ...... ย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร ...... อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย ........ คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า .......... เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน .... คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ... ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้ ..... ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ ..... แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ยล ...... เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด ........ ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ ........ หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง .......... มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป ........ ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง
สวัสดี…โชคดีมีสุขกันถ้วนหน้าน่ะคะ
